اولویتهای پژوهشی مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال ۱۳۸۸

سابقه و هدف: کمبود منابع ایجاب می کند که برای رسیدن به سطح قابل قبولی از سلامت، این منابع محدود به طرحهای پژوهشی دارای اولویت، اختصاص داده شود. از این رو تعیین اولویتهای پژوهشی در مراکز پژوهشی، یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. هدف این مقاله، گزارش اولویتهای پژوهشی مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1388 است. مواد و روشها: این پروژهش با مشارکت 48 نفر از اعضای هیئت علمی و سایر ذینفعان، در سالهای 1388 انجام گرفت. فرایندی که برای تعیین اولویتهای پژوهشی به کار برده شد، بر پنج اصل استوار بود. این اصول شامل مشارکت ذینفعان، تحلیل وضعیت موجود و برآورد نیازها، مشخص کردن عناوین پژوهشی، امتیاز دهی بر اساس معیارها و تعیین اولویتها بر اساس بیشترین توافق بود، این روش با تغییرات اندکی در جهت عملی بودن، از مدل پیشنهادی کارگروه سازمان جهانی بهداشت (the council on health research for development, cohred) اقتباس شده بود. یافته ها: بیست بیماری به عنوان اولویتهای مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به دست آمد. اولویتهای پژوهشی به دست آمده به ترتیب اولویت، شامل انفارکتوس قلبی، فشارخون بالا، آنژین ناپایدار، آترواسکلروزیس، دیس لیپیدمی، نارسایی قلبی، آنژین صدری پایدار، سندروم متابولیک، عوارض کرونری بای پاس، آمبولی ریه، بیماریهای دریچه قلبی، پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی، تب روماتیسمی، شوک کاردیوژنیک، آریتمی های قلبی، ایست قلبی و مرگ ناگهانی قلبی، بیماریهای عروق محیطی، سنکوپ، آنژیوپلاستی و والوپلاستی و بیماریهای قلبی از نظر اپیدمیولوژی، اتیولوژی، عوامل خطر، پیشگیری، بازتوانی، عوامل اجتماعی-قتصادی، آگاهی و نگرش مردم نسبت به عوامل خطر و پیشگیری است. نتیجه گیری: وجود لیست اولویتها و پایبندی به آن، موجب می شود که موضوعات پژوهشی به سوی اولویتها هدایت شده و در نتیجه از منابع محدود، بیشترین بهره وری حاصل شود.